Anarşizm Nedir? Kimler Anarşizmi Destekler?

Anarşizm Nedir?

“Anarşizm” kelimesi “anarşi” kelimesi ile “anarşi” kelimesinden oluşur. “Anarşi” kelimesi “anarşi” kelimesinden, “otoriter olmayan” anlamına gelen, kendi kendini yöneten toplumları savunan bir politik felsefe anlamına gelir. gönüllü kurumlara dayalı. Vatansız toplumlar olarak adlandırılan, anarşizm, devlet fikrine karşı olumsuzdur, gereksiz, istenmeyen ve zararlıdır.

Bir devlette muhalefet merkezidir. Ancak anarşizmde bu, insan ilişkilerinin yürütülmesinde hiyerarşik bir örgütlenme veya muhalif otorite gerektirir. Anarşizm, 20. yüzyılın başlarında kelimeye yayılmadan önce batıda gelişti.

Genellikle, anarşi, komünizmin ya da katılımcı ekonominin otoriter yorumlarına karşı çıkan birçok anarşist ekonomi ve hukuk felsefesiyle çok solcu bir ideoloji olarak kabul edilir. Belirli bir bakış açısıyla sabit bir doktrin sunmak yerine, anarşizm akıyor ve bir felsefe olarak akıyor.

Anarşizm Türleri

Birbirine bağlı farklı tiplerde ve varolan anarşizm gelenekleri vardır. Düşünceler okulu kolektivizmden bireyciliğe kadar her şeyi farklılaştırabilir ve destekleyebilir. Anarşizmin türleri, genellikle bireysel anarşizm veya sosyal anarşizm kategorilerine ayrılmıştır. Her iki düşünce okulunun da farklı kökenleri vardır. Bireyci anarşizm olumsuz özgürlüğe vurgu yapar. Bu durumda, bireyci bir anarşist bir birey üzerindeki devlete ya da sosyal kontrole karşı çıkarken, bir sosyal anarşist tam tersine inanıyor, tam potansiyelini elde etmek için topluma ihtiyaçlarının karşılanmasını istiyor. Buna olumlu özgürlük denir.

Diğer anarşizm türleri kronolojik ve teorik anlamda gelir. 19. yüzyıl boyunca yaratılanlar ve sonrasında gelenler var. Bunlardan ilki klasik anarşist düşünce okulları, ikincisi ise klasik olmayan okullardır. Bu hiziplerin ötesinde felsefi anarşizm var. Bu, devletin ondan kurtulma zorunluluğunu kabul etmediği takdirde ahlaki bir meşruiyetinin bulunmadığı teorik bir konumunu içeren anarşist bir düşünce okulu.

Öncü sosyalist ve Fransız siyasi yazar Pierre-Joseph Proudhon, kendisine istekli bir anarşist diyen ilk kişiydi. Tartışmalı Qu’est-ce que la propriete’de (mülkiyet nedir) toplumun gerçek yasalarının otorite ile ilgisi olmadığını savundu. Doğal toplumsal düzenin ortaya çıkmasını ve nihayetinde otoritenin dağılmasını öngördü. Proudhon, ideal siyasi olanaklar ve pratik yönetişim arasında ayrım yaptı.

Karşılıklı anarşizm, karşılıklılık, federasyon, gönüllü sözleşme, serbest dernek, kredi ve para birimi reformu konularında endişelidir. Kollektivizm anarşizmi ise devrimci sosyalizmi ifade eder. Kolektivist anarşistler, herhangi bir üretim aracının tüm özel mülkiyetine karşı çıkarken kolektif mülkiyeti savunurlar. Anarko-komünizm, kişisel mülkiyete saygı gösterilmeye devam etse de para, piyasa, devlet ve özel mülkün kaldırıldığı bir teoridir. Bunun yerine, üretim araçlarının, gönüllü derneklerin ortak mülkiyeti vardır ve bunların tüketimi, “Her birinden yeteneğine, her birine kendi ihtiyacına göre” prensibine dayanır. Bireyci anarşizmin kendi içinde birçok geleneği vardır, ama hepsi Bireye ve başka dış belirleyicilere olan iradesine vurgu yap.

Yeşil Anarşizm (eko-anarşizm olarak da adlandırılır) çevre konularına vurgu yapar, anarka-feminizm, anarşizmi, feminizm ile ataerkilliği, istemsiz zorlayıcı bir tezahürü olarak gören, anarko-pasifizmin toplumsal değişim mücadelesinde şiddeti reddettiği ve belirli bir din ilhamının öğretisini reddettiği şeklinde birleştirir dini anarşizm.